ارزیابی تاثیر عصاره گیاه ختمی (althaea officinalis) بر توان فیزیولوژیکی ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio l.) در مواجهه با فلزات سنگین

قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین که به طور طبیعی و صنعتی در آب های شیرین حل می شوند یکی از مشکلات مهمی است که ارگانیسم های آبزی را تهدید می کند. از سوی دیگر تجمع این گونه از آلاینده ها در بدن آبزیان خطرات جبران ناپذیری را برای مصرف کنندگان اصلی آنها یعنی انسان به دنبال خواهند داشت. از این رو کاهش تجمع آلاینده ها در بدن ماهیان و جلوگیری از تخریب ارگان های حیاتی آنها دارای اهمیت می باشد. تحقیقات نشان داده اند که، گیاهان دارویی تأثیر مثبتی در جلوگیری از آسیب های ناشی از آلاینده ها در جانوران دارند. در این پژوهش، تعداد 150 قطعه ماهی برای یک دوره 14 روزه در 4 گروه کنترل، پیش درمان، فلز و فلز+دارو قرار داده شدند. نمونه برداری از ماهیان جهت بررسی تغییرات پارامترهای بیوشیمیایی خون در روزهای سوم، هفتم و چهاردهم پس از مواجهه با غلظت تلفیقی فلزات سنگین کادمیم و سرب انجام شد. نتایج نشان داد در گروه های دریافت کننده گل ختمی (پیش درمان و فلز+دارو) بعد از آلوده سازی میزان آنزیم های ldh، ast و alp، کلسترول، پروتئین کل ، آلبومین، گلوکز و کراتینین تغییرات معنی داری نسبت به گروه کنترل نداشت. از سوی دیگر در مقدار پارامترهای یاد شده در گروهی که گل ختمی دریافت نکردند بعد از آلوده سازی تغییرات معنی داری نسبت به گروه کنترل دیده شد. با توجه به اینکه مواجهه با فلزات سنگین موجب تغییرات غیر طبیعی شاخص های بیوشیمیایی خون می شوند، به نظر می رسد که استفاده از عصاره گیاه گل ختمی می تواند موجب افزایش توان فیزیولوژیک ماهی در مقابل اثرات منفی آلاینده های زیست محیطی گردد.